nakrzyczeć się

См. также в других словарях:

• nakrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, nakrzyczeć sięczę się, nakrzyczeć sięczy się, nakrzyczeć sięczał się, nakrzyczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złajać, skarcić kogoś, krzycząc na niego długo lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nakrzyczeć — dk VIIb, nakrzyczećczę, nakrzyczećczysz, nakrzyczećkrzycz, nakrzyczećczał, nakrzyczećczeli pot. «narobić krzyku, dużo, głośno krzyczeć; nawymyślać» Nakrzyczeć na nieposłuszne dziecko. nakrzyczeć się «krzyczeć długo; nawymyślać do woli» Dzieci… …   Słownik języka polskiego

• nagardłować się — dk IV, nagardłować sięłuję się, nagardłować sięłujesz się, nagardłować sięłuj się, nagardłować sięował się pot. «powiedzieć wiele czegoś gardłując, mówiąc z przejęciem, ożywieniem; powiedzieć dużo zdzierając gardło, wysilić się przy głośnym… …   Słownik języka polskiego

• nadrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się, wydzierając się, krzycząc; nakrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko nadarło się, aż usnęło spłakane. A ile się nadrę, żeby sprzątali po sobie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków, nakrzyczeć się do woli, wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrzeszczał się do woli. Dość się już nawrzeszczałeś, bądź wreszcie cicho! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nagardłować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, nagardłować sięłuję się, nagardłować sięłuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} powiedzieć dużo i głośno, z przejęciem i zaangażowaniem emocjonalnym, nakrzyczeć się na kogoś lub na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nagardłować się w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nakrzyczeć się do woli; krzycząc, wyżyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie przerywaj jej, niech się wykrzyczy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawrzeszczeć — dk VIIb, nawrzeszczećczę, nawrzeszczećczysz, nawrzeszczećwrzeszcz, nawrzeszczećczał, nawrzeszczećczeli pot. «wydać wiele wrzasków, krzyków; nakrzyczeć» Nawrzeszczeć na dziecko. nawrzeszczeć się «zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków,… …   Słownik języka polskiego

• nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… …   Słownik języka polskiego

• wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… …   Słownik języka polskiego

• wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… …   Słownik języka polskiego